خط باریک!

فاصله بین محبت و دخالت یه خط باریکه!
آدمها خیلی مهربونن. خیلی زیاد. لطف دارن و شرمنده می کنن. بعضی وقتها انقدر محبتشون زیاده که اشک از چشمات در میارن. آدمها خیلی مهربونن!

زندگی لحظه های بالا پایین داره. خصوصا اگه سرت شلوغ باشه. به قول یکی از دوستان رابطه چیز مزخرفیه، رابطه از نوع دوست پسر دختری رو می گه. همه رابطه ها که موندنی نیستن، آدمها میان و میرن. رفتن آدمها از زندگیت و اینکه چه جوری از زندگیت میرن بیرون می تونه لحظه پایین زندگیت یا بالای زندگیت باشه، البته معمولا پایینه! چه جوری رفتن این آدمه پایینشو پایینتر یا بالاتر میبره. اعلام این رفتن به دوستان هم به نسبت سخت و آسون میشه! انگار هر چی بیشتر با هم بودین و بیشتر تو جمعهای هم مشارکت داشتین، اعلام کردنش هم سختتر می شه! خودش یه پروژست. و گاه تمرین محکم شدن، قوی شدن، از اون پایینه بالا اومدن...

آدمها برای روزهای مهم زندگیشون برنامه میریزن. تولد، فارق التحصیلی، ازدواج، حتی برای یک روز دوستاشون رو مهمون کردن. همه آدمها روش خاص خودشون رو دارن، یکی پر سرو صدا با هزار تا مهمون. یکی بی سر و صدا، گوشه یه کافه کوچیک با دوستای خیلی صمیمیش... خلاصه مدل آدمها فرق داره. ولی هر کس نهایت تلاششو می کنه که هم به بقیه خوش بگذره و هم به خودش، حالا یا با سکوت یا با دیمبول دامبول.

دوستای آدم محبت دارن، وقتی ناراحتی تنهات نمی ذارن که یه وقت غصه بخوری، بهت کمک می کنن که از روزهای سخت زندگیت بیای بیرون، اگه تو اون پایینای زندگی هستی سعی می کنن دورت باشن و بقیه رو هم دورت جمع کنن که یواش یواش بیای بالا، حالا شاید این وسط هم به بقیه بگن که چون فلانی اون پایینه ما باید دورش جمع شیم که از اون پایین بیاد بالا. "چرا فلانی اون پایینه؟"... جوابش معمولا یا صریحه یا با گوشه و کنایه منظور رو می رسونه.

مهربونیه دوستای آدم خیلی زیاده. بعضی وقتها برای اینکه مطمین بشن همه دور هم هستن و خوشحالن سعی می کنن مطمین بشن که همه اطرافیان همه جا هستند. بعضی وقتها لازم میشه که به میزبان یاد آوری بشه فلانی رو یادش رفته. یا شاید هم بهتر باشه به میزبان پیشنهاد بدیم که مهمونیشو اینجوری برگزار کنه، یا جاشو عوض کنه، یا فلان غذا رو هم بده.

زندگی کوتاهه! دوستای پر محبت داشتن این زندگیه کوتاه رو شیرین می کنه! فاصله بین محبت و دخالت اما یه خط باریکه!